Karga kabahatini yemeden

Necdet Şen - 19 Temmuz 2001   bu yazar neler yazar?

---

Sabahın sekizinde sayfa güncellediğimi gören olduysa eğer, "yine sabahlamış bizim çılgın site canavarı" diye düşünmüştür muhtemelen.

Oysa ben akşam paşa paşa yatmış uyumuştum; sabahın yedisinde kargaların şamatasıyla uyandım.

Ama ne şamata! Ben diyeyim onlarca sen de yirmilerce karga penceremin önüne doluşmuş, bir vaveylâ bir kıyamet ki sorma gitsin!

Bir süre bir o tarafa bir bu tarafa dönüp durarak çenelerini kapatmalarını bekledim. Belli mi olur, bakarsın tekrar uyurum ve Angelina Jolie bıraktığım yerde -ve aynı işveyle- beni bekliyor olabilir.

Ama ne mümkün?

Bazen iki erkek karganın penceremin önündeki armut ağacının en üst dalında kavgaya tutuştuğu olur. Ne dediklerini anlamasam da "burası benim dalım, bas git buradan" diyen kabadayı kargayla "hıh, niyeymiş, asıl sen bas git" diyen diğer kabadayı karga arasındaki ağız dalaşı olduğunu düşünürüm. Ama bu seferki bağırtı çağırtı iki erkek karganın yapamayacağı kadar yüksek perdeden ve ısrarlı.

Kalktım, pencereden dışarı baktım. Otoparkta bir karga sallana sallana yürüyor. Hemen ensesinde kara bir sokak iti, oyun mu oynuyor yoksa zavallıyı punduna getirip mideye indirmenin ön hamlelerini mi yapıyor belli değil. Yukarıdaki gürültücü kargaların çıkardığı cehennemî gürültünün nedeni buymuş demek. Cemaat dayanışmasına bakar mısın? Oysa beni sıkıştırsa bir köpek, en yakın arkadaşlarım bile otuz metre öteye kaçar, oradan seyreder akıbetimi.

Baktım ki bu kargalar yukarıdan yaptıkları patırtıyla bu aç iti oradan kaçıramayacak, alelacele fırladım yataktan, giydim kıçı yamalı bermuda pantalonumu (hakikaten, çok kötü yamamış Nimet hanım, sokakta gezilmez bununla) belden üstüm çıplak fırladım dışarı (o saatte kim görecek bâd-ı sabâ'dan gayrı?) kovaladım düşük kulaklı piç kurusunu. Gitsin, çöp tenekelerinde arasın nafakasını.

* * *

Yetmişli yıllardı sanırım, bir akşam üzeri penceremin önündeki kaldırımda kavgaya tutuşmuş iki güvercini seyrediyordum.

Sokağın yukarısından üzerindeki üniformasıyla salına salına gelen bir gece bekçisi (birazdan başlayacak olan mesaisi için Bostancı karakoluna gidiyor olmalıydı) kaldırım kenarındaki kavgayı görünce yolunu değiştirip kavgacıların yanına gelmiş ve ayağının ucuyla dürterek kavgayı ayırmış, asayişi berkemal kılınca yoluna devam etmişti. Görev bilinci işte. Bende de var sanırım biraz bu "Bekçi Murtaza" kişiliği, kavgalara seyirci kalamam, mutlaka zayıf olanın yanında kavgaya dahil olurum.

* * *

Otoparktaki karga hacıyatmaz gibi iki yana sallanarak yürüyüp duruyor ortalıkta. Uçamıyor. Sırtında yara var. Sanırım ısırmış bunu siyah köpoğlu ben gelene kadar.

Köpek ortadan kaybolunca, kargayı yukarıdaki gürültücü cemaatine teslim ettim, uykumun kalanını ikmal etmek maksadıyla eve yöneldim. Zaten koro da anında kesti sesini tehlike geçince.

Fakat tam eve giricem, yine başladı yaygara. Döndüm gerisin geri, bu kez de Melek Hanım (kuyruklu kızım) musallat olmuş zavallıya.

"Gel kızım" diye yanına gittim, maksadım, yakalayıp eve hapsedicem, ama cin gibi zilli, anında çaktı niyetimi ve arabaların altına sotalandı. Karga desen dolanıp duruyor ortalıkta. Nereye saklansın ki gökyüzünün garibi; kedinin elinin ulaşamayacağı neresi var? Haftada bir serçe ölüsü getiriyor zaten bu kedi balkona, yiyor benden zılgıtı her seferinde, yine de akıllanmıyor.

Baktım olacak gibi değil, gittim evden battal büyüklükte bir plaj havlusu aldım. Karganın üstüne atıp yakalıycam ve emniyete alıcam, ama kaçıyor; üstelik zaten yaralı hayvancağız.

Birkaç denemeden sonra, havluyla değil ama ellerimle enseleyip, karganın itirazlarına aldırmadan eve yöneldim. Uçacak kıvama gelene kadar evde bakıcaaz artık.

Ama sonra aklıma yine Melek geldi. Bu namussuz kuş katili onu evde de rahat bırakmaz.

Bir ağaca yerleştirsem hayırlısıyna?

Ama bu velet kedinin tırmanamayacağı ağaç yok ki.

Elimde karga, apartmanın girişinde kalakaldım. Şimdi işe gitmek için kalkanlardan biri çıkacak, beni görecek o Tarzan halimle (göğsümün kılları çoktan kadayıf, ama kıçımda kısa pantalon).

Sonunda "yine en makul yol bunu armut ağacının dalına koymak" dedim ve dediğimi yaptım. Cemaat dayanışması burada da kendini gösterir, diğer kargalar buna ot çöp sigara, temiz çamaşır falan getirirler herhalde; eşek değiller ya.

Kargayı bıraktım gidiyorum, içime bir kurt düştü. Gene geri döndüm ki, Melek çoktan zıplamış armudun dalına. Karga dalların en ucuna kadar gidiyor, bizimki de ardında.

Yerde ne kadar çürümüş ezilmiş armut varsa kapıp kapıp fırlattım Meleğe, sonunda vazgeçirdim o menhus sevdadan, indi aşağı. Tekrar çıkmasın diye bir süre ağacın altında nöbet tuttum, sonra eve geldim.

Güneş yükseldi bu arada, gâvur gülü gibi yakmaya başladı ortalığı; nasıl yatıp uyursun bu sıcakta? Ben de aldım Herman Hesse'mi okumaya başladım. Ağaç başlıklı yazı çok güzeldi, açtım bilgisayarı, canımcığım okurcuğumlarımla paylaşayım dedim. Saat oldu sekiz.

Velhasıl, bu sabah ben de (kargalar sayesinde) herkes gibi makul bir saatte kalkıp adam gibi kahvaltı yaptım. Sonra girdim internete, sitenin girişindeki o bedavayken paralı olmuş berbat sayacı daha düzgün olanıyla değiştirdim, siteye çekidüzen verdim, güne başladım.

Sırada kirazlar var ifadesi alınacak, sonra gitarımı kucağıma yatırıp azıcık okşarım tellerini, sonra ne yaparım bilinmez.

İşsizlik kıyak zanaat azizim. İsterdim ki siz okurcularıma IMF, Kemal Dervish, emperyalizm, tüketim toplumu, içi boşaltılan devlet hazinesi, olmayan sol, olmayan muhalefet, olmayan fikir hayatımız, yürüyemeyen, işitemeyen, yönetemeyen, ama koltuğundan kalkmamakta inat eden zavallı "Karaoğlan" ve daha bilumum "ciddi" konularda derin ahkâmlar keseyim; ama naapiim ki ben işsizim, gazete-mazete okumuyorum, televizyon-melevizyon seyretmiyorum, enflasyon-menflasyon oramda bile değil (çünkü kaybedecek param yok) ve ben zibidinin cıvığın tekiyim; kargalar daha fazla umurumda.

Sahi, siz iyi misiniz?

Atman ne yana düşer, merak edenleriniz var mı?

Bu zamanda ev geçindirmek bayaa zor zanaat. Hele çocuğun okul taksitleri. Sonracığıma, kredi kartı ödemeleri, cep telefonu, wap, Cine-5, Teleon, dev ekran, uydu anten vesaire faturaları… Ah, bir de güneydeki yazlığın ödemeleri ve arabanın benzin şu bu parası, bok-püsür…

Allah yardımcınız olsun. "Çağdaşlık" çok zor zanaat.