Göster kızım femenlerini… Hey maşşallah!

Necdet Şen - 16 Kasım 2013   bu yazar neler yazar?

---

Bir yerlerini cümle alemin içinde fora etmenin adına sizin gençliğinizde "teşhircilik" derlerdi, şimdi biz ona "femen" diyoruz şekerim, bilmiyorsan öğren.

He valla. Yaşlanıyoruz yaşlanmasına da, gönül her daim genç kalıyor. O nedenle mi bilmem, böyle muhteşem protesto yöntemlerine her bakışımda, zihnimde bir şavkıma oluyor, memelerden taşan felsefî derinlikten gözümü alamıyorum.

Kabul etmek lâzım, toplumsal meseleleri bir yerlerini açarak protesto etmek dahiyane bir buluş. Bizim kuşak bu kadar yaratıcı olamadığı için, akranlarım gece karanlığında duvarlara "kahrolsun faşizm, tek yol devrim" falan yazar, öküz halkımın sömürüldüğüne aymasını ve ayaklanıp fabrikaları ele geçirmesini umardı. Bazen de protesto akamete uğrar, ertesi sabah yarım kalmış bir sloganın dibinde eli fırçalı yoldaşın giyinik ceseti bulunurdu.

Şarkısı bile vardı hatta: "Dedenin üç aylıktan alınmıştı o parka!"

Vaktiyle bizim devrimci kızların da aklına gelseydi böyle harikulade bir protesto yöntemi, ne onlar hapislerde, işkence tezgâhlarında sürünürdü, ne de Necdettin Efendi'nin çeyrek yüzyıl önce yazıp çizdiği Bacı tefrikası o kadar popüler bir tartışma nesnesi olurdu.

* * *

İki üç sene falan olmuştur her halde, kıymetli bir yazar arkadaşımız vardı Derkenar'da, o da bunun gibi dahiyane bir protesto yöntemi akıl etmişti o zamanlar. Birilerini "sünnetsiz" diyerek itibarsızlaştırmaya kalkan bir Bakan'ı protesto etmek üzere internette kampanya başlatmaya niyetlenmişti. Bu konuda kaleme aldığı zehir zemberek bir yazıyı da Büdütör efendinin görüş ve değerlendirmesine sunmuştu.

Proje şuydu: Önce erkekler arası bir haberleşme ağıyla yeterli sayıya ulaşılacak, sonra hep beraber Ankara'ya gidilip meclisin önünde haklılık sembolü maslahatlar fora edilecek ve bu ülkenin devrimcileri sünnetli miymiş değil miymiş, o bakana ve tabii dünyaya malûm edilecekti.

Büdütör gibi eski kafalı bir adamdan böyle konularda destek istenir mi? Bu muhteşem fikirde bile beğenilmeyecek bir yan buluverdi mıymıntı. Dedi ki arkadaşa:

"Kitleye önerdiğin eylem, çocuklara "hadi oğlum şeyini göster" denmesinden pek farklı değil. Diyelim ki senin (ve arkandan gelenlerin) şeyi nah bu kadar ve diyelim Bakan'ınki de şu kadar. Bu durumda sizin fikrinizin de kol kalınlığında olduğu gibi bir sonuç mu çıkartmamız gerekiyor? Ne şimdi bu?"

O ana kadar şu hakirin her bir yazısını üç kez okuduğunu ve her okuyuşta yeni şeyler keşfettiğini söyleyen vefalı bir dost işte böyle kaybedildi. Derkenar'la arasındaki son yazışma oldu bu. Bir daha ne selâm ne yazı. Uçtu gitti Türkiye'nin gelmiş geçmiş en devrimci kitle önderi.

Hep o taş kafalı yobaz Büdütör ve onun ceberrut yayıncılık anlayışı yüzünden…

Büdütör'ün tutucu refleksleriyle "ayıp" deyip yayınlamadığı yazıyı, arkadaşımız -Bakan'ın ebesinin bilmem neresine değilse bile- kişisel bloguna koydu, tarihin akışı değişti.

Şimdi o devrimci dostumuz devrimci bir gazetede köşe yazarı. Kişisel blogunda beğendiği birkaç siteye link vermiş, aralarında Derkenar'ı göremedim.

* * *

Parantezi kapatıp asıl konuya rücu ediyorum. Ama önce şu derin saptamayı da yapayım, tamam olsun:

Hepimizin bildiği gibi, en yaratıcı ve etkili protesto organı, adına "tenasül uzvu" da denilen vücut bölgesidir. Bu konudaki kültürel pratiğimiz bütün dünyaya ilham verecek zenginliktedir. Erkek çocuklar daha bamya evresindeyken "çıkar oğlum, salla, salla" diye verilen ara gazla yetiştirilir. Organik bir protestodur bu. Hiç bir katkı maddesi, boya, fırça, bez, vinileks içermez. Sair zamanlarda katlanıp kılıfına yerleştirilebilir ve her yere nakledilebilir. İsviçre çakısından hallice bir protesto edevatıdır kurban olduğum. Eğer buna sahipsen, uygun gördüğün her kişi ya da kurumun yedi sülâlesini protesto edebilme potansiyelini donunda taşırsın, yeter ki kuru üzüm stokları tükenmeye yüz tutmasın.

Fakat bu yöntem daha şimdiden geleneksel folklorik değerlerimiz arasına girmiş olduğundan, zamanın ruhuna uygun yeni ve çağdaş protesto yöntemleri bulma zamanının geldiği açıktır.

İşte burada Ukraynalı üftadelerin tomurcuk memeleri dünyamızın imdadına yetişti. Hepsi de viktoryas sikrıt mankenlerinin ölçülerini haiz sarışın kızlar, bir taşla iki kuş vuraraktan, hem porno hem de devrim ihtiyacımıza hitap eden lokum kıvamında bir çift kavram kazandırdılar kültürel evrenimize. (Ne kadar simetrikse o kadar güzeldir bu ikili olgu.)

Bir de yerli malı sürümü çıktı bu aralar bu protesto formatının. Ama açıkçası, benim damak tadıma pek hitap etmiyor. Nasıl desem, çok özür dilerim ama, bi kere kızlar biraz paçoz. Sivilceden keleğe uzanan bir formel skala içinde çeşitlilik arz ediyor memeler ve üzerlerine çizilen bayrakların estetiği ana okulu düzeyinde.

Haa bir de neyi protesto ettiklerini çözemedim. Bilmiyorum, belki de hamur işi ve kıyma ağırlıklı beslenme alışkanlıklarının bura kadınının beden ölçülerinde yarattığı deformasyonu protesto ediyorlardır. Eğer öyleyse çok haklılar, ben de destekliyorum.

Sağlık ve afiyet olsun. Ukraynalı kızlar yedi ceddimize yeter. Sıraya girin beyler. Birbirinizi dirseklemeyin!

Nasıl ki aydınlanma felsefesi Decartes'ın "düşünüyorum o halde varım" sözüyle kendi popüler çatısını inşa edebildiyse, bizim Ukraynalı femenler de gitgide enkazlaşıp sümsükleşen sanayi toplumu erkeklerine, "kaldırabiliyorum, demek ki devrimciyim" mesajını sutyenlerden fora edip, kâinatın üzerine çöken ölü toprağını berhava ettiler.

Nitekim, daha dün maç seyretmek için oturduğum mahalle kahvesinde devre arasındaki kısa haber bülteninde aniden bu kızlar ve gül memeleri zuhur edince, kahvehanedeki tüm erkekler "ah ulan, bi yatıracaksın bunları, var yaa" diyerek toplumsal bilinçlerini sergilediler. Geleceğe dair umutlandım.

Gerçi o kızların da neyi protesto ettiklerini pek anlayamadım. Tam o esnada var gücümle memelere bakıyor ve "nazar değmesin bu devrimci dinamizme" diyordum, mesajı kaçırmışım.

Sonra öğrendim ki, bilmem hangi giyim firmasının "tanıtım" kampanyası için oradaymışlar. Firmadan aldıkları telif ücretinin birazıyla da gezegenin kurtuluşunu finanse edeceklermiş.

Viva Zapata! Ya basta! Guantanamera! "Femenlerin sutyen askılarından başka kaybedecekleri bir şeyleri yoktur." Marks and Spencer kardeşler demiş vaktiyle bunu. Seksist Manifesto'da yeri varmış.

Tabii bu Marks and Spencer kardeşler televizyon ve internet denen gâvur icatlarını göremeden öldükleri için, irfanları buraya kadar çıkamamış. Görebilselerdi, belki de salâvat getirir, gösteri toplumunun önünde secdeye dururlardı.

Ben öyle yapıyorum şahsen.