Alışmak sevmekten daha zor geliyor

Deniz Türkoğlu - 8 Haziran 2011   bu yazar neler yazar?

---

Sevgili Ümit abi, reklâmlar da olmasa gül yüzüne hasret kalmıştım. Allah razı olsun o rendecilerden, rende reklâmıydı değil mi abi? Ne güzel söylemişsin gene, hayatın draması falan diye mevzuya direktman damardan dalmışsın. Takdir ediyorum abicim, saygılar sunarım.

Bizim hayatların kremasını eller yedi, draması da hışır çıktı. Nooldu ama, bugün o kremacıların hepsi reflüden kırılıyor. Bu işler böyledir abicim, yukarıdakinin sopası yok ki, darbenin geldiği yöne göre sağa kaç, sola kıvır, ortada kuyu var yandan geç yapasın. Heh he. Affedersin abi.

Her neyse, geçenlerde Tarabya'daydım. Kıyıda hem şöyle bir gezineyim, hem de şöyle bir geçmişi yad edeyim dedim. Ne günlerdi onlar ama, ne şahane gecelerimiz oldu seninle, hiç birini unutamam. Yeri geldikçe hep anarım. Tarabya çok değişmiş, nerede senin dönemlerin, nerede şimdiki hali. Dile kolay tam 31 yıl be abicim, hangimiz aynı kaldık değil mi?

Sözüm meclisten dışarı, sen hep aynısın. Gerçi bende de bazı şeyler hiç değişmedi. Ballistofobim (silâhtan, mermiden korkma) bıraktığın yerde duruyor meselâ.

Hatırlar mısın abicim, millet takım elbiseyle gelirdi seni dinlemeye de, ben çelik yelek giyerdim. Bit Pazarı'nda Agop'un dükkânda görmüştüm onu. Döküntülerin arasında duruyordu. Mal bulmuş mağribi gibi "aliym mi bunu Agop abi, aliym mi" diye atlamıştım da, "naparsan yap" demişti o da.

Giyer giymez sunturlu bir oooh çekmiştim. Naapacaksın, benimki de gariban tesellisi işte. Üstünde tam 66 giriş vardı. Yok artık! İnanamamıştım da oturup tek tek saymıştım. 51 çıkış, 15 de zayi olmuştu. Tatbikatta mı kullanmışlar nedir, geriye kalan 15 mermiyi de sigara molasında yemişlerdir belki. Hayır mı, şer mi bir türlü anlamamıştım.

Sonra abi sosyofobim (insanlardan korkma) desen aynı. O süne oyuncular sahneden ayrılalı çok oldu, tamam da, peki kafesi, ergenekonu, balyozu, ay ışığını Shakespeare mi yazdı?

Biz neler gördük abi, çocukların yaşını büyütüp boynuna ilmek geçirenler, büyüklerin yaşını küçültüp neler yapmaz? Bu yaş meselesi her zaman tehlikeli. Geriyi sağlama almak lâzım.

Bakma sen, o zamanlar yakın ilgilendin de, sayende insan arasına karıştık. Hem de ne karışma, abi hiç unutmam senin "se se, ses, se se, ooo deniz de yeleğiyle buradaymış, hoş geldiniz efendim, sizi piste davet ediyorum" deyip elimden tutuşunu. Yoksa bende ne gezer öyle cesaret.

Skiofobimi (gölgelerden korkma) bir bakışta çözmüştün. Ne göz var sende be abicim. O nasıl mangal gibi yürek? Gerçi bende akustikofobi (belirli seslerden korkma) de vardır ama, senin çalıp söylediklerin yaralı ruhuma çok iyi gelmişti. Sağ olasın, var olasın. Hakkını ödeyemem.

Bunların oynamadığı, bir senin tavernan kalmıştı o zamanlar. Hoş, ben o tavernada şöyle kuytu bir köşeye konuşlansam, ilk göz-gez-arpacık taramasında, gene her masada bir sıkıyönetim komutanı, her sandalyede bir paşa görürdüm ama, sayende paranoya gibi beter bir hastalığın kenarından döndüm, şükürler olsun. Bana armağan ettiğin şarkı hâlâ başucu şarkımdır. Alışmak, sevmekten daha zor geliyor. Hakkatten abi ya, neden öyle?

Netekim, ortamlara alışamadığımı, tek başıma sokaklara çıkamadığımı, kulağımın salyangozunu venik vidik vicik çekiçleyen iyi saatte olsunların, "şimdi ben bunu yakaladıktan sonra mahkemeye vereceğim ve ondan sonra da idam etmeyeceğim, ömür boyu besleyecek miyim, eheh eheh keh keh netekim" diyerek, kaleye durmadan top attığını hemen anlamıştın. Kaçın kurrasısın sen?

Bende logofobi (belirli kelimelerden korkma) var ya abi, o yüzden lafı fazla uzatmayayım. Ağzımdan kazayla yanlış bişey falan çıkar, çentik komutanlarına mahçup olurum diye korkuyorum. Gerçi bunun politikofobimle (politikacılardan korkma) ilgisi yok ama gene de tırsıyorum. Hep eski günler geliyor aklıma nedense.

Şimdi sen bana "bu konularda nasıl oldu da bu kadar uzun konuşabildin, yoksa gene zurna mısın?" diye sorarsın. Neye gönderme yaptığını biliyorum abicim. Güya zurna olduğum bir gece, "seni bu hâle kim getirdi?" diye sormuşsun da, ben de paşamın adını vermişim.

Haşa sümme haşa! Vermem! Deli miyim ben? Bende algofobi (acı çekmekten korkan) var hem.

Zaten savcılar paşamın kapısına dayanmışlar. Sorgulayacaklarmış zat-ı şahanemi. Belki mahkemeye bile çıkaracaklarmış. Ne dersin abi, litikafobi (davalardan ve mahkemelerden korkma) var mıdır acaba paşamda?

Her neyse, ben de sana tam onu söyleyecektim. Senden ricam, sıradaki parça, benden armağan, Kenan paşama gitsin abi. "Nikâhına beni çağır sevgilim, istersen şahidin olurum senin."

Konuşmak güzel oldu böyle. Bir daha arayı bu kadar açmayalım. 31 sene be abicim, dile kolay.

80'lerden bir hayranın.