Bir doktordan mektup

Saygıdeğer hocam…

Benim hekim olmama, yazının beni de kapsama alanı içerisine almasına rağmen gördüğüm, yaşadıklarım, yazının tek veya birkaç, istatistiksel olarak anlamsız bir olay ve yaşanmış bir hastane günlüğünü yansıtmadığını düşünmekteyim. Sağlık kurumlarında hasta-hekim, sağlık çalışanı çatışması yaşandığı, iki tarafın da diğerini mağduru gibi gördüğü Türkiye gerçekleri arasına girmiştir. Güncel yapılanma böyle. Her geçen gün katılaşıp daha da sertleşmekte olduğunu gözlemliyorum. (Yazarın diğer yazıları da tek bir olaydan genelleme yapmayacak sığlıkta olmadığını göstermektedir.)

2. Maddede sıraladığınız nedenler elbette ki hastaları da kapsar. Bireysel ahlâkın bozulması hekimin hizmet sunucusu olması nedeniyle bahane. Nedensellik oluşturmamalı. Sanatının icrasında yönetmelikleri, yasaları, hasta haklarını bilmek ve uymak zorunda olduğunun hekimler farkına varmalıdır. Mesleki ve yasal sorumlulukları hastanın ahlâkî profili ne olursa olsun sağlık hizmetinden yararlanmasında eşitsizlik oluşturmamalı.

Son olarak 2. Maddede sıraladığınız nedenlerle hekimlerin zaten bu bozulmadan kendini kurtaramadığını söylemektesiniz ki yazarın yazısını onayladığınızı düşünmekteyim. " Ricam, bir olay yüzünden hekimlere inancınızı kaybetmeyin" derken 2. Madde zaten bu inancın kaybını açıklamaktadır. Burada biraz çelişki görüyorum.

Sorun hekim- hasta çatışmasının, birinin diğerini neden mağduru gibi algılayıp düşmanı gördüğünün nedenlerini bulabilmekte.

Saygılar.

Beta Tester - 26 Ağustos 2008 (13:47)

Hocam saygılar. Ben ramazan anurer. Bu konuya ilişkin sözleriniz ve belirtmek istedikleriniz gayet doğru. En kötü anımızda yanımızda olup bizi sağlığımıza kavuşturan… Sadece bizim değil ailelerimizinde sağlığını tekrar kazanmasını sağlayan hekimlere böyle genellemeler yapılması hiç hoş değil. Başka kutsal sayılan mesleklerde yapılan çoğu haksızlık görmezden gelnir ve sayıları çok olduğu halde bu meslekler kutsaldır konuşmayalım denir. Elbetteki hekimlikte de diğer kutsal mesleklerde de yanlışlar konuşulmalıdır fakat dediğiniz gibi özellikle hekimlik mesleğinde sözlere dikkat edilmelidir. Ve bu hataları hekimlerin geneline mal etmemeliyiz çünkü bunlar yapılan güzel şeylerin yanında önemsizdir. Evlendim ve çocuğumun adını süheyla apaydın anurer koydum. Saygılarımı sunarım hocam.

Ramazan Anurer - 29 Nisan 2009 (14:15)

3. Maddeye cevap: Yöneticilik yapan zatın, "aktif" hekimlik yapmaması bence durumu kurtarmaz, neticede hekimdir ve yönetmektedir. Belki, yönetmeyi reddetmesi halinde anlamlı bir şey yapmış olabilir.

6. Maddeye cevap: Hekim-para ilişkisinin yadırganması yadırganıyor, neden yadırgandığı sorusu -ima ile- soruluyor. Öte yandan, "hekime para vermeyi seven hasta" tipinin kendiliğinden oluşması tuhaf; hasta zenginse zaten poliklinikle uğraşmaz, parası neyse verir ve işini halleder. Yoksulsa da, hekime bir şey vermek istediği takdirde çikolata, çiçek, duruma ve yere göre salça, tarhana, peynir vb Vermesi daha olasıdır; birkaç bin lira değil. Hastaların doktorları paraya alıştırdığını hiç sanmam. İlaç şirketleri falan alıştırabilir, bu ayrı. Topu hastaya atmak, handiyse "rüşvetçilik" le itham etmek izan ve vicdanı zorlar. Yorum yazmamın nedeni de, bu ifadelerin gözüme (sadece gözüme mi? Vicdan diye de bir şey var) batması.

Buranın hacmine sığmayacak kişisel öykülerim de var, bu görüş ve yaklaşımlarımın hatalı olmadığını, abartılı hiç olmadığını açıklayacak; kim bilir belki yorum boyutunu aşacak bu öyküleri bir gün yazarım. Yazacaklarım da, doktorları ilgilendirmekle sınırlı kalmayacak; fonda asıl, memleketin 30 yıldır maruz bırakıldığı "gelişmeler" yer alacak.

Not: Neden altta "Biraz zahmetli olsa da cümleleri büyük harfle başlatmalısın Candan." uyarısı var? Yazım kurallarına hastalık derecesinde özen gösteririm, ancak vuruş hatası müstesna. Hayır, isim zikredilmese genel uyarı diyecektim.

Candan Dinç - 5 Temmuz 2009 (17:22)

Candan'ın Not'una cevap: Bu sitenin sezgileri kuvvetlidir Candan. Adamın gözüne bir bakar, yedi göbeğe kadar şeceresini çıkartır.

Şaka… Sanırım söz konusu uyarı "3. Madde", "6. Madde" gibi ifadelerdeki nokta nedeniyle yapılmış. Nihayetinde sezgileri kuvvetli olsa da bu uyarıları yapan bir insan değil, kul yazımı bir javascript; noktayı görünce cümle bitti sanmış olmalı. Sen onun kusuruna bakma. Zamanla hatasını idrak eder, bir daha öyle sorular sormaz.

Bu arada, Derkenar, hal ve tavır olarak tüm okurlarıyla ve yazarlarıyla bire bir konuşmayı tercih eden bir mecmuadır. Ad Soyad kutucuğuna adını yazdığın an seni tanır. Ama yine de sana "Candan" diye hitap etmesini istemezsen kaşlarını çat, o bunu da anlar:) Ya da işitmezlikten gel en iyisi.

Şu anda bana da "Biraz zahmetli olsa da cümleleri büyük harf ile başlatmalısın Büdütör." diyor. Hiç alınmıyorum. Derse desin, ne olacak?

Büdütör - 5 Temmuz 2009 (20:19)

:) Teşekkürler! Tabii ki tahmin ettim şeceremin çıkarılmadığını, yazanı tanımasının ve bu uyarıları yapmasının ancak insan yardımıyla olabileceğini, ama işte Büdütör'den teyit aldım. Zahmet verdim size de.

Not: Yorum yazdıktan sonra kısaltmak üzere sildiğim cümlelerin bile oradan görülüyor olabileceği vehmine kapılmadığımı söylesem yalan olur:)

Candan Dinç - 5 Temmuz 2009 (21:15)

Hekimliğin bile tröstleştiği askeri hiyerarşinin hüküm sürdüğü çıkar, ahbap çavuş zihniyeti yüksek mertebeden dayatmayla, itelemeyle kolayca güdülendirilen, hatta ve hatta fiziksel, cinsel objelerin ileriki tarihlerde kullanılmak üzre {şimdiki zamanda da} kendilerini dış etkenlere karşı pohpohlamak reklam yapmak yüksek mevkideki akdemisyene karşı bir uzay kalkanı oluşturulmak için oluşturulan yetersiz akdemisyenlerle desteklenen osmanlı saraylarındaki gibi entirikalarla dolu bir bilim üretkenliğinin alıntı çalıntı makalelerle destekleyip siyasî, alt üst zihniyetiyle oturduğu koltuğu bırakmamak için her türlü saray kadınlarının etirikalarıyla korumaya çalışan tiyniyetsizler üretken olmayan pop şarkıcısı gibi kısa zamanda unutulup gidecekler. Onlar için akademisyenlik bilim adamlığı önemli değil, dünyada çok iyi bir tüketici olmak, lüks yaşam yaşamak ve bunu ilelebet sürdüreceğini sanmak, ölüm anında göz önünden geçen anlık film karelerinden öteye geçmeyecektir {ben yaşadım da} ayrık otu gibi çoğalan akademisyenler ve onların kahraman yardakçıları bir hiç gibi yok oldular, onlar da biliyor bu düzende böyle gidecek mi?

İlhan İzzet Akyüz - 4 Haziran 2010 (23:31)