E postalarınız konusunda maruzatımdır

Büdütör - 5 Haziran 2001   bu yazar neler yazar?

---

Öhöm! Sitenin güncellenmediği günler ne mi yapıyorum? Çoğunlukla her gün araba yüküyle gelen e postaların içinden çıkan lüzumsuz dosyaları ayıklamakla ve henüz keşfedilmemiş yeteneklerin boş vakitlerinde yazılmış part-time "başyapıtlarını" okumakla boğuşuyorum.

İnternet denen kuru kalabalıkta karşımıza çıkan ve hoşumuza giden şeyleri dostlarımızla paylaşma alışkanlığımız pek şeker, ama kulunuz gibi posta kutusunun trafiği kabarık olan biri için bu durum yorucu olabiliyor.

Bendenize yazdığınız mektupları okumak tabii ki çok, ama çok hoşuma gidiyor ve hepsini tek tek yanıtlamaya çalışıyorum. Ama son zamanlarda gitgide artan sayıda gelen şiir, hatırat, hezeyan, karalama, tahrir, hatta ufaklığın ev ödevi gibi şeyler posta kutumda öyle bir izdiham yaratıyor ki, bırakın okuyup yanıtlamayı, tıklayıp açmaya bile yetişemiyorum.

Bazen aynı resim ya da video dört beş ayrı kişiden birden gelebiliyor. Bazılarını açtığımda bilgisayarın kafası karışıyor. Bazıları açılmıyor bile. Bazılarının içeriği anlaşılmıyor. Bazılarında virüs var. Üzerinde hiç bir açıklama bulunmayan ama ekinde. exe uzantılı dosya içeren bütün e-postalar gelir gelmez yallah çöpe gidiyor.

Bazen en yakın arkadaşımdan (hem de bilmem kaçıncı uyarıma rağmen) binlerce kilobayt ağırlığında mailler geliyor.

Daha doğrusu, gelemiyor. Uzun zaman internete bağlı kalıyor, ama gönderilen e-postayı almayı başaramıyorum. Daha da beteri, o zaman zarfında yollanan diğer e-postalar "posta kutusu doludur" uyarısıyla sahibine geri dönebiliyor.

Noolur, size gönderilen her olur olmaz şeyi bana forward etmeyin. Komikse komik, benim yerime de siz gülün. Ama lütfen bana yollamayın.

Çalıştığınız işyerlerinin internetini kullanıyor olabilirsiniz. Kullandığınız hattın faturasını siz ödemiyor olabilirsiniz. Ama benimkini ben ödüyorum; biraz tuzluya geliyor.

Mektupların bazıları "yaa hoca, tamam, sitedeki linkleri tıklayalım da senin bu işten menfaatin ne?" ya da "sen galiba zor durumdasın, sana para yardımı yapayım mı?" gibi ayıp ifadeler taşıyor. Bazıları sanki bu web sitesi onun şahsına özel hazırlanan bir şeymiş kuruntusuna kapılıp, genele matuf yazıları üzerine alınıyor ve "benimle uğraşmayı bırak" gibi mizah şaheseri ifadeler kullanıyor.

Nezaketin birinci basamağının muhatabımızı YORMAMAK olduğunu ne yazık ki çoğumuz bilmiyoruz.

Mektupların kahir ekseriyetinde paragraf, satır sonu, satır başı, virgül, nokta, büyük harf, tırnak vesaire hak getire… Nerede kaldı şapkalı a, noktalı virgül, konu başlığı gibi incelikler…

Çoğunluk, mektubunun "konu" kısmına bir iki kelime yazmaya bile üşeniyor. Bakıyorsun, orada şöyle bir şey: Re:Ynt:Fw:Fw:Fw:Fw:Ynt:Ynt:Ynt:Ynt:Fw…

Ama en beteri, Türkçe karakter sorunu yüzünden "sıkılıyorum, sıkıştım" gibi sözcükleri ayıp bir gramerle yazanlar, ki onlara Tanrıdan edep, hayâ ve ucuzundan Türkçe klavye diliyorum.

İkide bir edebiyat hocanız gibi zılgıt çekip durmaktan bıktım. Ama bütün ricalarıma rağmen yine de mektuplarınız özensizlikten ve imlâ yanlışından geçilmiyor.

Gözlemlediğim kadarıyla bu sitenin okurlarının belki yüzde doksanı üniversite mezunu. Hatta aranızda yazarlar, şairler, gazeteciler, profesörler var. Ama bazılarınızın kullandığı gramer "fırıncı kahveci gazozcu" düzeyinde.

Bir kez daha yüzüm kızararak hatırlatıyorum: Lütfen cümleleriniz büyük harfle başlasın ve nokta ile bitsin.

Lütfen noktadan ve virgülden sonra tek vuruşluk boşluk bırakın. Ama lütfen şunu da aklınızda bulundurun: Boşluk noktanın ve virgülün solunda değil, sağında olur.

Keza, tırnak içine aldığınız kelimelerde tırnak her iki taraftan da kelimeye bitişik olur, arada boşluk bırakılmaz.

Her cümleden sonra iki nokta ya da üç nokta ya da dört soru işareti ya da satır boyunca uzayan noktalar silsilesi kullanmayın. Çok hevesliyseniz, bari ya hep iki nokta (her neyse o?) ya da hep üç nokta kullanın. Ama mümkünse bu noktaları tasarruflu kullanın. Nokta bedava diye cılkını çıkarmayın.

Lütfen mektuplarınıza bir konu başlığı lûtfedin.

Lütfen gerekli yerlerde yeni paragraf açın. Paragraf yapmak için bir kez değil iki kez ENTER tuşuna basın - ki arada boşluk oluşsun.

Lütfen kelimeleri dikkatlice ve doğru yazın. Arada bir sözlüğe bakın. Hatta sözlüğünüz hep elinizin altında olsun. Tuvalete giderken bile yanınızda götürün ve yeni kelimeler öğrenin. Yeni kelime yeni kavram, her yeni kavram da yeni bir perspektif demektir, kendinizi dar açılara, sığ ifadelere hapsetmeyin.

İçi boş "hisli" yaveler gevelemek yerine (lütfen) yalın ve anlamlı şeyler yazın, okuduğumuza değsin.

İnternette oradan oraya forward edilip (nakledilip) duran çocuksu zırvaları, bayat fıkraları, amatörün amatörü, embesil karikatürleri bana göndermeyin. Ama mutlaka gönderecekseniz de hiç olmazsa üç saniyenizi ayırıp, o şeyi kopyala-yapıştır yöntemiyle gönderin ki tırnaksız gelsin. Bana üzeri tırnaklardan geçilmeyen şeyler gönderdiğinizde, bunu "paylaşmak" olarak değil, duyarsızlık olarak algılıyorum.

Lütfen, ama lütfen, GÖNDER tuşuna basmadan önce yazdığınız yazıyı tekrar tekrar okuyun.

Sizin bir-iki dakikada alel acele çırpıştırıp elektronik atmosfere saldığınız karman çorman yazıları okumak, anlamak için uzun saatler harcıyorum. Lütfen, kendimizi ifade etmek için biricik aracımız olan dilimizi ÖZENLİ kullanın.

Ağzınızdan çıkan her kelimeyi son sözünüzmüş gibi söylemek, yazdığınız her satırı vasiyetinizmiş gibi yazmak, bu sorumluluk duygusunu içselleştirmek, belki size külfet gibi gelebilir. Ama bilin ki pişmenin, olgunlaşmanın başka yolu yok. Olgunlaşmak gibi bir arzunuz varsa tabii.

Doğru bir gramerle yazmak için çok yetenekli olmak ya da özel ders almak gerekmez. Tek bir şey gerekir: Nereye bakarsan bak, dikkatle bakmak. Zaten baktığı yere dikkatle bakmayan, aklı bir sonraki basamakta olan kişi hayatın özsuyunu kaçırır, posasıyla idare eder.

Ve en acıklısı, bunun hiç farkına varmaz.

* * *

Umarım gözünüzü korkutmamışımdır.

Sözün kısası, mektuplaşmak çok güzel ama çöp ayıklamak yorucu.

O nedenle lütfen bendenize yazdığınız özel mektuplar dışında kalan ve adres defterinizdeki herkese toptan gönderdiğiniz darbımesel, alıntı, fıkra, karikatür, video, jpeg, mpeg, gif, exe, flash, tiryaki sözleri, acemice taranmış dev büyüklükte foto, defalarca "forward" edilmiş ve tırnaklardan okunamayan postaları yollamazsanız çok sevinirim.

Bunları ayıklamaktan ve içinde anlam aramaktan, bir yıldır kitap okumaya vakit bulamaz oldum. Böyle giderse, sonunda bezgin ve kara cahil bir yazar-çizerin yazılarını okumak zorunda kalabilirsiniz.

Daha da beteri, umudum kırılabilir ve artık o tatlı dilli güler yüzlü mektuplarınız yanıtlanamaz olur. Ve bu beni çook ama çoook üzer.