Analar bir daha doğuruversin, ne olacak?

İlker Gökçen - 7 Ekim 2008   bu yazar neler yazar?

---

Odanın içinde bir ileri bir geri yürüyordu sinirli sinirli. "Bunlar, yarın benim geldiğim yere de gelirler, emekli de olurlar, en iyi şartlarda yaşarlar, bunları ayıklamalı" diyordu.

İkinci başkan boncuk boncuk terliyordu yanında. "Ne demek savaşa gitmemek? Şimdi gitmeyecekler de ne zaman gidecekler? Bunlar bir de Kurmay olacak yahu, olur mu böyle şey?" diye bağırıp duruyordu.

Anlatan, olayın şahidi Emekli general Osman Pamukoğlu. Söylenip bağırıp çağıran ise devrin Genel kurmay başkanı Doğan Güreş. Kimseleri Hakkâri'ye gitmeye ikna edemeyince en son Osman Paşa'ya görev düşmüştü.

Şimdilerde olan bitene bakınca durum tam da "timsah gözyaşı" deyimine uyuyor. Çok değil bir haftaya kadar gene unutacak bu toplum olanı biteni tüm bu olanları. Gene sabah akşam futbol programları seyredilecek, İbo göbek atacak, Amerikan dizilerinde kim bilir kimler kimleri kovalayacak. Biz de kaldığımız yerden başlayacağız yağa mazot, ekmeğe çivi, meyveye zehir koymaya.

Bu savaş başımızda bir belâ gibi. Zengini kaza yapınca ceza yemeyen, zenginin çocuğunun kamplarda askerlik yaptığı, zengin suç işleyince kimsenin görmediği ülkemizde biz de böyle yaşayıp gideceğiz. Her on yılda bir sapıkları, katilleri salacağız hapislerden. Hapis'e giren "adam" olacağına daha bir manyak çıkacak dışarı. Herkes elindeki üç kuruş paraya bakıp yakacak orman talan edilecek deniz arayacak. Analar doğurdukça çocuklar dağa yollanacak, yavrular öldükçe siyah gözlüklü adamlar "analar daha neler doğurur" diyecek. Hayat akıp gidecek böyle.

Oysa hayvanlar dünyasında işler daha adildir. Herkes gerektiği kadar yer, sürünün lideri bile doyunca çekilir en çelimsize yer verir.

Bir keresinde bir grup kediye yiyecek vermiştim. İçlerinde en büyük ve koca kafalı olanı ilk önce başladı yemeye. Küçük ve yavru bir kedi de aç olduğu için hamle yapıyor ama yemeğe yeltenmiyordu yemeği. Bazen elini uzatsa da koca kafalı reisten bir pati yiyip kalıyordu. Neden sonra büyük kedi doymayıp yemeye devam edince o küçücük kedi bir tane patlatıverdi reise. Büyük kedi de ayıbını anlayıp yerini ona verdi.

Böyle adil değil bizim dünyamızda işler maalesef. Ama kediler "nankör", köpekler "aç gözlü", domuzlar "saldırgan", ayılar "zorba", kuşlar ise "sıçıcıdır" ve sevmeyiz cümlesini bu yüzden.

Her şeye alışmış olan bizler hiç bir şeye de şaşırmayacağız. Tankerler evlere girecek, uçaklar taksilere çarpacak, çocukların öğretmeni sapık, mahallenin doktoru sahte çıkacak ama şaşırmayacağız. Dağda ölecek, vadide ölecek, ölecek de ölecek insanlarımız. Sadece arada bir söylenecek birileri "analar bir daha doğuruversin" …