Aşk

Kırlara kalbini çekinmeden salmak da var tabii ki ama.

Ama hep kendini rahat istediğin mekânlarda kalbini salabilmek o kadar dürüstçe değil, içinde

Hesap var gibi gelir bana. Aşk, bir şehrin en bıçkın batakhanesinde, masum bir çocuk yüzü gibi kalabilmektir. Yüzündeki yarayı bir madalya gibi taşıyabilmektir.

Ali Yüksel Mert - 14 Haziran 2001

Aşkın genel bir tarifi olamaz. Kendini en iyi nerede ifade edebiliyor ve nerede hesapsızca sunabiliyorsan sen ve aşkın oradadır. Aşk ve sevgi, sana ait olan her şeyi barındırır içinde. Senin için Aşk bir meyhanede bebek yüzlü kalabilmekken, bir başkası için kırlarda kalpleri özgürce buluşturmaktır. Duygular, her çeşit mekândan bağımsız yaşar. Ve Aşk biraz da bencildir.

Fersan - 14 Haziran 2001

Bir süre sonra…
bir eli tutmakla bir ruhu zincirlemek arasindaki
ince farki ogrenirsin.

Ve askin yaslanmak,
birlikte olmanin da guvende olmak
anlamina gelmedigini ogrenirsin.

Ve opucuklerin sozlesme
ve hediyelerin de vaat olmadigini ogrenmeye
baslarsin.

Ve yenilgileri,
basin dik ve gozlerin acik karsilamaya baslarsin,
bir cocugun uzuntusu ile degil, bir yetişkinin onurlu tavrıyla.

Kimin olduğunu hatırlamadığım düşünceler silsilesi.

Ayşe Kandemir - 14 Haziran 2001

Bir yandan aynadaki yansımamın çevresine sıkıştırılmış fotoğraflara bakıyorum, bir yandan da "grand sonata" yı dinliyorum.

Bu da hafızamın kazanını ters çevirmiş olmalı ki, bir yaşlı kadın vardı bizim akrabaların arasında onu hatırladım. Bu kadın onca kalabalığın arasına sanki serpiştirilmiş gibi dururdu. Asla tek bir yerde göremezdin, asla tek bir hareketle hatırlayamazdın, asla tek bir arayışta bulmazdın vs.

Çok mu yerinde duramaz tiplerdendi diyeceksiniz. Yo, daha çok uçucu, belki renksiz, kişiliksiz bile denebilir. Kimsenin de fikrini sorduğu, merak ettiği, aradığı yoktu zaten. Mahallenin kenar evlerinden birinde yaşar giderdi. Fakat hiç bir aile toplantısını kaçırmazdı. Hiç bir doğumu, ölümü, yaş gününü, evlilik yıldönümünü, bayramı seyranı, hiç birini hiç.

Kimse ona gitmezdi, o herkese gelirdi. Alışmıştık yüzünü her yerde görmeye, an olmadık işleri ona yüklemeye. Elinden her iş geliyordu gelmesine ya, sanki değeri yoktu. Kimsenin onu minnetle andığını hatırlamam. Sarılıp şöyle dopdolu bir kucaklamayla sımsıcak öptüğünü ya da hastalandı mı, sıkıldı mı, derdi mi oldu, öldü mü, hiç kimsenin umursadığı yoktu.

Yıllar sonra öğrendim; suçu büyükmüş meğer. Kendi ağabeyine aşık olmuş. Ne garip hayat hikâyeleri var değil mi? Ve ne garip aşklar. Hangi bedende, hangi fikirle, hangi şekilde gelirse gelsin kabul etmeyi göze alabildiğin sürece adı aşktır.

Çamay Özalp - 14 Haziran 2001

Aşık yanar maşukuna hasretinden filan…
ama ulaşıldıkça daraltan…
daralttıkça da soğutan…
iz bırakan: Ulaşılmaz olan…

666 - 14 Haziran 2001

Biliyorum, Aşk bir hayat. Marifet, Aşka sahip çıkıp, ona bir çocuk sesiyle evet ve bir yetişkin tavrıyla hayatım diyebilmekte.

Alkan İnal - 14 Haziran 2001

Bence Aşk, cinsel birleşmeyle başlar, orgazm ile sona erer. Gerisi hikâye, lâf kalabalığı…

Altan - 15 Haziran 2001

Şehvet ne tarafa düşüyor Altan…

Boyalı Kuş - 15 Haziran 2001

Aşkla seksi birbirine karıştıran arkadaşımı görüyorum. Daha doğrusu gözü dönmüş arkadaşımı. Gerçi herkesin düşüncesine saygı duymak lazım ama bu apayrı birşey. Yani söylediklerine saygı duyacak kadar iyi niyetli değilim. Neyse.

Şu Aşkı bir de kendi kafamda canlandırıyım bakalım nasıl bir şeymiş. Aşk sevgiyle başlıyor galiba, yani seviyorsun, daha sonra aşık oluyorsun. Sonuç, kendi adıma (yemek yiyemiyorsun, uykuların kaçıyor, gözünün önünden gitmiyor) daha bir sürü heyecan verici duygular. Yani ben böyleyim. Başkasını bilmiyorum.

Aşık olduğum kişiye ölesiye bağlanıyorum. Son olarak, SENİ SEVİYORUM AŞKIM…

Tuncay - 16 Haziran 2001

Çok eskiden ben de şunu farketmiştim:

Ancak aşıkken insan, kendi sınırlarının farkına varabiliyor.

Belki sonradan "ben bunu nasıl yapabildim?" dedirtebilecek şeyler, o zaman senin doğanın sanki bir parçasıymış gibi yaşanabiliyor.

Fatigue - 17 Haziran 2001

Bu gece yazacagim tuttu herkese cevap yolluyorum.
Bu konuda kimseden uzun sure ses cikmamis!
Gelin tartisalim ask mi sevgiye doner, sevgi mi aska?

Bence ask, sevgiye doner zaman icinde!

Mürsez - 30 Haziran 2001

"AŞK" olsun çocuklar!

Eylûl - 1 Temmuz 2001

Adına her ne derseniz deyin. İster 'Aşk' ister 'sevgi'.

Var mıdır insanın ruhunu besleyen, böylesine harika başka bir duygu?

Aşk ya da sevgi. Bunların olmaması mümkün mü?

Cemre - 2 Temmuz 2001

Aşk mı? Sevgi mi? Seçme şansımız olsa, hangisini tercih ederiz?
Aklıma hep o film geliyor: Selvi Boylum, Al Yazmalım.

Güner - 2 Temmuz 2001

Hep aşkı konuşuyoruz… Ondan konuşmayı şehvetle seviyoruz. Aşk kendiliğinden, ansızın, sorgusuz sualsiz, benliklerin birbirinde eridiği pota, gönüllü tutsaklık… Aşk elimizde değil, istem dışı. Aşkı konuşmak kolay, oysa sevgiyi konuşmak isterdim. Zor'u bilen, emek isteyen sevgiyi.

Aşkı küçümsemiyorum. Onun yarattığı büyünün göz kamaştırıcılığı beni de çeliyor. Benim için ölümlünün ölümsüzlük hali Aşk. Karşılıksızlığa bile tahammüllü, reddedilmeye bile bağışıklığı olan Aşk değil mi? Bizi, kendimizden ne vazgeçirebiliyor Aşk kadar? Aşk bir vazgeçiş değil mi zaten, kısa bir süre kendinden firar etmek değil mi?

Sevgi bir seçimdir. Aşk değil. Sevgi karşınızdakinin tam da kendisi olması halini içine sindirmektir. İşine gelmese bile, canını yaksa bile bir başka insanı hazmetmektir sevgi. Aşk kabulleniştir, sevgi kabule dirençlidir, eleştiri de kaldırır.

Aşk kendi zamanı içinde tükenir ve tüketir; sevgi üretir, çoğaltır. Eğer cinsel seçimleriniz farklı değilse Aşk karşı cinsedir. Sevgi herkesedir. Aşkın evreni küçüktür, sevginin büyük.

Sevgi, seveni de sevileni de değiştirir. Aşk sözkonusu ise ortada zaten değiştirilecek kimse yoktur. Aşkta hazım yoktur; o, kusursuzdur. Sevgiyse kusur kaldırır.

Ve Aşk ve sevgi aynı şey değildir. Belki çok benzer, hatta çok zaman aynı görünse bile içten her sevgide, Aşkın tonlarına rastlansa da sevgi bir seçimdir. Aşk değil.

Kum - 3 Temmuz 2001