Adaletin bu mu Türkiye?
Durmuş Düşünür - 22 Şubat 2012
Adaletin tecelli edebilmesi için, hadi daha kanaatkâr davranalım, kısmen de olsa tecelli edebilmesi için, öncelikle, hakim ve savcıları toplumun üstünde yer alan bir kast sistemine dahil eden ve onları bu saltanatın hikmetinden sual olunamaz tiranlarına dönüştüren hukuk anlayışının değişmesi gerekir.
Sadece mahkeme salonlarında değil, sokakta, markette, sinemada bile görsen, bir hakim ya da savcıyı -çoğu zaman- beden diline bakarak teşhis edebilirsin. Yüzlerine korse gibi yapışmış olan sevgisizlik ve hor görme, 24 saat kuşanmak zorunda oldukları meslekî bir kostüm gibidir. İstisnaları tenzih ederim.
Hele bir de adliye koridorlarında, hele bir de "yüce" makamlarında veya kürsüde gör onları. Hele bir de kılık kıyafetin dar gelirli olduğunu ele veren cinsten olsun. Kendini çöp gibi hissetmeden, ağır bir duygusal travma yaşamadan ayrılamazsın oradan.
Bu asimetrik yargı düzeninde, kürsüden aşağıya tezeğe bakar gibi bakan hakim ve savcıların dünyasında, sanık olmak kadar avukat olmak da kahırlı bir iştir.
Tabii kalantor bir avukatlık firmasının eli kolu her yere ulaşabilen "muhterem" bir mensubuysan, durum biraz değişir.
Aile AKP Ali Türkan Amerika Araba Aydın Beslenme Bilim Cem Karaca Cehalet CHP Cinsellik Çevre Çizgi Roman Çocuk Demokrasi Deprem Derkenar Devlet Dil Distopya Edebiyat Eğitim Ekonomi Erkek Fanatizm Felsefe Feminizm Gençlik Hayat Hayvanlar Hoyratlık Hukuk İnternet İslâm Kadın Kapitalizm Kedi Kemalizm Kent Kitap Kişilik Komplo Konut Kültür Kürtler Mavra Medya Mektup Meslek Militarizm Milliyetçilik Mizah Modernite Müzik Necdet Şen Nefret Nostalji Pazarlama Polemik Portreler Psikoloji Reklam Safsata Sağlık Sanat Savaş Sevgi Seyahat Sinema Siyaset Spor Şiir Tarih Teknoloji Telefon Televizyon Terör Toplum Tutunamayanlar Vicdan Yazmak Yalnızlık Yaşlılık Yergi Yoksulluk
